Gazze’de her şey açık: Çocuklar ölüyor, bir İslam yurdu gözümüzün önünde işgal ediliyor, algoritmalar hedef seçiyor, sistemler yok ediyor. İsrail, tarih boyunca görülmemiş bir dijital soykırım modelini adım adım uyguluyor. Buna artık ne savaş ne de çatışma denebilir. Bu, yaşayan bir halkın kodlarla silinmesidir.

Ama daha çarpıcı olan, bu barbarlık karşısında İslam dünyasının içine düştüğü ölümcül sessizliktir.

“Silahlı Cihat Farzdır” Denildi — Ne Oldu?

Dünya Müslüman Âlimler Birliği geçtiğimiz günlerde, lafı dolandırmadan konuştu.
“Silahlı cihat farzdır” dedi.

“İttifak kurun, İsrail’i kuşatın, petrol akışını kesin, hava sahasını kapatın” dedi.
Türkçeye tam çevirisini kendisi de bu birliğin üyesi olan kıymetli Recep Songül abinin yaptığı bu fetva, modern İslam tarihinin en net fetvasıydı.

Ve sonra ne oldu?

Hiçbir şey.

Bazı ülkeler duymamış gibi yaptı, bazıları "endişeyle takip ediyoruz" cümlesine sığındı, bazılarıysa Gazze’nin üzerine yağan bombalarla birlikte kendi onurlarını da gömdü.

Sessizliğin Finansal Şifresi

Bugün İslam ülkeleri sessiz çünkü çoğu, bu savaşın sermaye zincirine eklenmiş durumda.
Bir zamanlar Filistin davası için inisiyatif alan ülkelerin petrodolarları, bugün İsrail’in teknoloji şirketlerine yatırım olarak geri dönüyor.
BAE’nin EDGE Group’u, İsrail’in yapay zekâ destekli hedefleme sistemleri üreten şirketlerine doğrudan finansman sağlıyor.

Gazze’de çocuklar bu yazılımlarla öldürülüyor.
Ama o yazılımların yatırımcı listelerinde, bir zamanlar Kudüs için nutuk atan ülkelerin imzaları var.

Bu sadece ihanet değil; bu, inkâr edilemez bir suç ortaklığıdır.

Cihat Unutuldu, Konfor Kurumsallaştı

İslam dünyasında artık dua edilen hutbeler var, ama hiçbir diplomatik risk alınmıyor.
Cihattan söz eden bildiriler var, ama hiçbir ambargo uygulanmıyor.
Gazze’de şehit düşen çocukların adları anılıyor, ama onların katillerine yazılım satan ülkelere fuarlar düzenleniyor.

Bu, suskunluk değil; bu, kurumsallaşmış korkaklıktır.

Ve evet, korkaklık artık bir diplomasi biçimi, bir yatırım stratejisi, bir dış politika vizyonu haline geldi.

Ya Bugün Değilse, Ne Zaman?

Gazze’de bugüne kadar 20 bin çocuk öldü.
135 gazeteci hedef alındı.
350’den fazla sağlık çalışanı hayatını kaybetti.
BM’ye göre bu, “dünyadaki en büyük çocuk mezarlığı” haline geldi.

Ve hâlâ hiçbir İslam ülkesi İsrail’le diplomatik bağını kesmedi.
Hiçbir enerji akışı durdurulmadı.

Azerbaycan’dan gelen yakıt ülkemizden geçerek 1.27’ye İsrail’e sorunsuz gidiyor.
Hiçbir hava sahası kapatılmadı.
Hiçbir liman, silah taşıyan gemilere engel olmadı.

O zaman soralım:
Eğer bu tablo karşısında susulacaksa, ne zaman konuşulacak?
Mescid-i Aksa yıkıldığında mı?
Kudüs düştüğünde mi?
Her Filistinli öldüğünde mi?

Bu Sessizlik Tarafsızlık Değil, Saf Belirlemektir

Unutmayalım: Sessizlik de bir tutumdur.
Ve bugünün sessizleri, yarının sanıklarıdır.
Tarihin terazisinde en ağır gelen şey, zulmün yanında değil, karşısında duramayanların utancıdır.

Bugün İslam dünyası sadece Gazze’yi değil, kendi duruşunu, ahlakını, hakikat iddiasını da kaybetmek üzere.
Çünkü bu çağda artık “taraf olmamak” diye bir şey yok.
Ya direnişin yanındasın
Ya da yapay zekâ ile işlenen katliamın sessiz ortağısın.